ΨΥΧΙΑΤΡΟΣ Δασκαλόπουλος, ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ, ΑΓΧΟΣ, ΠΑΝΙΚΟΣ, ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ, αντικαταθλιπτικά φάρμακα, DNA, υπνωτικά, ύπνος, Venfax, Remeron, σοκολάτα, ύπνωση
Μύθοι και Αλήθειες: ΨΥΧΙΑΤΡΟΣ, Ψυχιατρική, Ψυχοθεραπεία, φάρμακα στην Ψυχιατρική, ΥΠΝΟΣ, αϋπνία, υπνωτικά, ΑΓΧΟΣ, ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ, αντικαταθλιπτικά, DNA, ΣΟΚΟΛΑΤΑ, placebo, ΥΠΝΩΣΗ και άλλα μυστήρια.

Τα Πουλιά (The Birds, 1963, Alfred Hitchcock)

Η ερμηνεια της κλασσικης ταινιας συμφωνα με την Ψυχαναλυση.

The Birds, ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ, Hitchcock

Ο καλύτερος τρόπος να κατανοήσουμε σύμφωνα με την Ψυχανάλυση, μια ταινία τρόμου, είναι να ξεχωρίσουμε το σκηνικό υπόστρωμα στο οποίο διαδραματίζεται, την ιστορία και τη δυναμική των ατόμων, από τα αυθεντικά στοιχεία που ανασύρουν από τον ψυχισμό μας, τον τρόμο.

Ο Μίτς διχοτομείται ψυχικά ήδη με την έναρξη της ταινίας, αφενός από την εισβολή της Μέλανι, της πλούσιας κοινωνικής κυρίας που τον πολιορκεί στο ήσυχο σπίτι του όρμου που κατοικεί και αφετέρου από την οιδιπόδεια προσκόλληση στην καταπιεστική μητέρα του.

Η προφόρτιση των αισθήσεων αρχίζει με ένα γλάρο που γρατζουνάει αναίτια την επισκέπτρια Μέλανι. Η ευνουχιστική μητέρα εκφράζει τις ανυσηχίες της στον Μιτς για το ποιόν της Μέλανι και προκαλεί ασυνείδητες εντάσεις με τις απαγορεύσεις που προσπαθεί να επιβάλλει. Κάθονται στη συνέχεια να πιούν το τσάι τους όλοι μαζί, σε ένα ήδη τεντωμένο σκοινί αβεβαιότητας. Ξαφνικά εκατοντάδες πουλιά εφορμούν στο σαλόνι που πίνουν το τσάι τους.

Ο τρόμος αρχίζει από την ερώτηση: Γιατί εφορμούν τα πουλιά; Όσο βλακώδες και αν φαίνεται στη λογική αυτό το ερώτημα, προκαλεί τον τρόμο διότι πρόκειται για τη συμβολική εισβολή ενός φαντασιακού στοιχείου ως από άλλες διαστάσεις, στον ψυχικό κόσμο του θεατή της ταινίας. Το επόμενο ερώτημα, πως αντιμετωπίζει κανείς μια οργανωμένη επίθεση από πουλιά, επιτείνει το άγχος και αυξάνει τον αόριστο φόβο. Με λίγες αρχικές κινήσεις, ο θεατής νιώθει ένα ρήγμα στην ψυχική του πραγματικότητα που εκχέει τρόμο.

Εμείς οι άνθρωποι δεν γεννιόμαστε φυσικά, μέσα στην πραγματικότητα. Για να συμπεριφερόμαστε σαν κανονικοί άνθρωποι, για να αλληλεπιδρούμε με άλλους ανθρώπους που ζουν στο ίδιο χωρικό διάστημα κοινωνικής πραγματικότητας, πολλά μικρά πράγματα θα πρέπει πρώτα να έχουν συμβεί. Όπως για παράδειγμα να έχουμε αντιληφθεί την έννοια της συμβολικής τάξης των πραγμάτων. Όταν η ισορροπία μας με τα συμβολικά αντικείμενα διακόπτεται απότομα, καταρρέει η αίσθηση της πραγματικότητας, με αποτέλεσμα τον τρόμο.

Υπάρχει και κάτι πιο λεπτό ωστόσο, που με βιαστικό βλέμμα αν διαβούμε την ταινία «Τα πουλιά», μπορεί να το χάσουμε. Η νεαρή επισκέπτρια που κάνει τόσο κόπο να τον δει, φέρνει υποσυνείδητα στο νου μας τη σαφέστατη προσδοκία της σωματικής επαφής και της ερωτικής πράξης με τον αγαπημένο της, όσο και αν αυτό δεν λέγεται ρητά στην ταινία. Η συμβολική ιεραρχία των πραγμάτων στο νου μας, γεύεται ήδη το φιλί, όταν η αιφνίδια εισβολή των πουλιών ανακόπτει αυτή την νοητή και συμβολικά ιεραρχημένη εξέλιξη.

Τα πουλιά σε αυτή την κλασσική ταινία τρόμου του Hitchcock, δρουν σαν απεσταλμένοι του μητριαρχικού Υπερεγώ που ακυρώνει επώδυνα την ερωτική επιθυμία.

Τα πουλιά είναι εν κατακλείδι, η αιμομικτική ενέργεια του οιδιπόδειου συμπλέγματος που αυξάνει τον υπαρξιακό τρόμο που προκύπτει από την αναχαίτιση του ερωτικού ενστίκτου.

Αναρωτιέμαι πόσα από τα παραπάνω κατανοούσε ο Μίτς!

Τα Πουλιά, ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ, Hitchcock

 

Επιστροφή στο Μενού για την ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ

επάνω