|
Η σχέση ανάμεσα σε έναν ψυχίατρο και σε έναν άνθρωπο που υποστηρίζει
ψυχοθεραπευτικά, συνήθως είναι πολύ ιδιαίτερη, έντονη, με μοναδικά χαρακτηριστικά, που
δεν απαντώνται σε καμμία άλλη μορφή ανθρώπινων σχέσεων. Για το λόγο αυτό, ακολουθούμε πάντα
τις παρακάτω δοκιμασμένες και αποτελεσματικές γενικές αρχές, ώστε η ωφέλεια του ανθρώπου
που μας εμπιστεύεται την ψυχική του οντότητα, να είναι η μέγιστη δυνατή. Δείτε παρακάτω
τις γενικές αρχές της εργασίας μας.
Ο βασικός κορμός της σύγχρονης Ψυχιατρικής, παραμένει η φαρμακευτική θεραπεία,
παρά τα όποια προβλήματα που ήθελε προκύψουν κατά περίσταση. Αλλά συχνά βλέπουμε τον επί
δεκαετίες απόηχο ψυχικής αναστάτωσης, να οδηγεί τους ανθρώπους σε μια σειρά οδυνηρών αλληλοδιαπλεκόμενων
προβλημάτων με τον περίγυρό τους. Αυτά τα προβλήματα, επιδεινώνουν με τη σειρά τους τα
συμπτώματα της αρχικής νόσου, δημιουργώντας έτσι ένα φαύλο κύκλο. Αυτό το "ψυχικό
κουβάρι" δεν ξετυλίγεται αυτόματα με τα ψυχιατρικά φάρμακα. Σε μια τέτοια περίπτωση,
η Ψυχοθεραπεία είναι η ενδεδειγμένη λύση.
Ο ψυχίατρος ασκεί ψυχοθεραπευτικό έργο είτε ως μέρος
της ψυχιατρικής θεραπευτικής του παρέμβασης, είτε ως αυτόνομη ψυχοθεραπεία. Σε περίπτωση
όπου κατά την ιατρική μας κρίση απαιτείται συνδυασμένη θεραπεία (π.χ. φαρμακοθεραπεία –
ψυχοθεραπεία) ενημερώνουμε σχετικά τον ασθενή μας.
Δεν επιδέχονται όλοι οι άνθρωποι, ούτε όλες οι ψυχικές παθήσεις, Ψυχοθεραπείας.
Σε κάποιες μάλιστα περιπτώσεις αντενδείκνυται αυστηρά. Ο ψυχίατρος που ασκεί ψυχοθεραπευτικό
έργο προτείνει ή αποδέχεται πρόταση για ψυχοθεραπεία με κριτήρια :
(α) την κλινική ψυχιατρική εκτίμηση της πάθησης
(β) την καταλληλότητα για ψυχοθεραπεία του ασθενούς, και
(γ) τις ενδείξεις αποτελεσματικότητας και ασφάλειας του κατάλληλου τύπου
ψυχοθεραπείας.
Αναλαμβάνουμε τις ψυχοθεραπείες στις οποίες έχουμε επαρκώς εκπαιδευτεί
και εξασκηθεί. Εάν, κατά την εμπειρογνωμοσύνη μας, ενδείκνυται κάποια άλλη μορφή ψυχοθεραπείας,
ενημερώνουμε σχετικά τον ασθενή και τον παραπέμπουμε – αν το ζητήσει - σε άλλον, αρμόδιο,
συνάδελφο.
Μετά την πρώτη ενημέρωση, περιμένουμε τουλάχιστον ένα μήνα πρίν αναλάβουμε
κάποιον ασθενή σε ψυχοθεραπεία. Ο λόγος είναι ότι θέλουμε να δώσουμε κάθε ευκαιρία στον
ασθενή να ενημερωθεί και να αποφασίσει αβίαστα. Η διακοπή μιας ψυχοθεραπείας στη μέση,
φορτίζει αρνητικά τον ασθενή με αισθήματα αποτυχίας ή ατυχίας, και θέλουμε να αποφύγουμε
κάτι τέτοιο. Όταν κάποιος ξεκινήσει μια τέτοια επίπονη και μακρόχρονη εργασία, καλό θα
ήταν να την φέρει σε πέρας με τον ίδιο ψυχοθεραπευτή. Το αρχικό διάστημα αναμονής, δίνει
την ευκαιρία στον ασθενή να αποφασίσει αν οι συνθήκες της ζωής του και αν ο ίδιος μπορεί
στην παρούσα φάση να αναλάβει αυτό το σημαντικό εγχείρημα. Η ψυχοθεραπεία ξεκινά με την
αβίαστη συναίνεση του ασθενούς, μετά από απολύτως συμφωνημένους όρους αμοιβής και μετά
από ενημέρωση για τους στόχους, το πλαίσιο, τη διάρκεια (της συχνότητας των συνεδρίων συμπεριλαμβανομένης)
της όλης θεραπείας.
Ο ψυχίατρος που ασκεί ψυχοθεραπευτικό έργο, αποφεύγει, κατά κανόνα, την
άσκηση ψυχοθεραπείας σε συγγενείς και φίλους, δικούς του ή των ασθενών του, σε πρόσωπα
με τα οποία διατηρεί οικονομικούς δεσμούς, καθώς και ιεραρχική σχέση στο ίδιο εργασιακό
πλαίσιο. Αν για συγκεκριμένους λόγους εκτιμούμε ότι θα μας είναι ανέφικτη η θεραπευτική
ουδετερότητα σε κάποιες περιπτώσεις, αρνούμαστε να αναλάβουμε κάποιον ασθενή, ενημερώνοντας
αναλυτικά τον ίδιον ή εκείνον που μας τον παραπέμπει.
Δεδομένης της ανισότιμης κατανομής γνώσης, κύρους ή ισχύος μεταξύ θεραπευτή
– θεραπευομένου, κατά τη θεραπευτική διαδικασία, απαγορεύεται να εκμεταλλευτευτούμε, καθ’
οιονδήποτε τρόπο, την ιδιότητα και το ρόλο μας, για άλλους, άσχετους με τη θεραπεία, σκοπούς
(της σεξουαλικής σχέσης συμπεριλαμβανομένης). Ουσιαστικά τα μόνα πράγματα που απαγορεύονται
ανάμεσα σε ψυχίατρο και ψυχοθεραπευόμενο, είναι το σεξ και η βία! Όλα τα άλλα επιτρέπονται!
Ο ψυχίατρος που ασκεί ψυχοθεραπευτικό έργο οφείλει να σέβεται όλα τα
ανθρώπινα και νομικά δικαιώματα του θεραπευομένου. Διασφαλίζουμε αυστηρά την εχεμύθεια
και το απόρρητο του θεραπευτικού διαλόγου και του όποιου υλικού. Το θεραπευτικό
υλικό και οι εμπιστευτικές πληροφορίες παραμένουν για πάντα απόρρητες. Δικαιούμαστε να
καταστρέψουμε τα σχετικά στοιχεία και αρχεία, μετα το πέρας της ψυχοθεραπείας.
Ο θεραπευτής μπορεί να δώσει πληροφορίες που αφορούν το θεραπευόμενο,
μόνον όταν και όπου ο νόμος επιβάλλει και όταν κινδυνεύει άμεσα η ζωή ή η σωματική ακεραιότητα
του θεραπευομένου ή άλλων προσώπων. Στην περίπτωση αυτή πρέπει να ενεργήσει με τον κατάλληλο
τρόπο ώστε να προστατευτεί ο θεραπευόμενος. Στη διάρκεια της πολυετούς μας άσκησης της
Ψυχιατρική, δεν χρειάστηκε ποτέ κάτι τέτοιο.
Ο ψυχοθεραπευόμενος έχει το πλήρες δικαίωμα να διακόψει τη θεραπεία όταν
το θελήσει, και σε καμία περίπτωση δεν τον εξαναγκάζουμε ή πειθαναγκάζουμε προκειμένου
να μεταστραφεί. Το ίδιο δικαίωμα έχουμε και εμείς, αφού προηγουμένως εξηγήσουμε αναλυτικά
τους λόγους διακοπής στο θεραπευόμενο, και τον προετοιμάσουμε γι’ αυτήν και τον βοηθήσουμε,
αν χρειάζεται, στην εξεύρεση κατάλληλου αντικαταστάτη.
επάνω
|
