|
Μέχρι σήμερα, έχει υπάρξει λίγη σχετικά μελέτη των
γενετικών και δομικών παραγόντων που προδιαθέτουν τα άτομα για να αναπτύξουν
τον αλκοολισμό.
Ένας παράγοντας κινδύνου, η αντικοινωνική διαταραχή προσωπικότητας,
εμφανίζεται να συνδέεται ανεξάρτητα, με τις μειώσεις του όγκου της
φαιάς ουσίας του μετωπιαίου λοβού. Κατά συνέπεια, η παρατήρηση ότι
η μείωση της φαιάς ουσίας του μετωπικού λοβού είναι παρούσα σε νεαρούς
αλκοολικούς, αντανακλά έναν συνδυασμό της ευπάθειας (προδιάθεσης) στον
αλκοολισμό και τα ατροφικά αποτελέσματα της εξάρτησης από το αλκοόλ.
Οι λειτουργικές νεύρο-απεικονιστικές μελέτες δείχνουν μειώσεις στη
φλοιώδη αιματική ροή και το μεταβολισμό που συνδέονται με την απόσυρση
του αλκοόλ. Υπάρχει μια περιορισμένη κατανόηση του βαθμού στο οποίο
αυτές οι μελέτες απεικονίζουν επίσης γενετικές ή σχετιζόμενες με το
αλκοόλ δομικές ανωμαλίες. Μελέτες της δηλητηρίασης με αλκοόλ (μέθη)
δείχνουν ότι μειώνει το φλοιώδη μεταβολισμό στους ανθρώπους. Κλινικές
μελέτες της απόσυρσης, που πραγματοποιούνται συνήθως κατά τη διάρκεια
ή μετά από τα φάρμακα για την αποτοξίνωση από το αλκοόλ, κυρίως περιγράφουν
μειώσεις της περιφερειακής εγκεφαλικής διάχυσης και μειώσεις του μεταβολισμού
της γλυκόζης στο μετωπιαίο και κροταφικό φλοιό. Περισσότερο έντονα
ελλείμματα συσχετίστηκαν στους ασθενείς με στοιχεία φλοιώδους ατροφίας,
ανάλογα με τα έτη χρήσης του αλκοόλ, την ηλικία, και τις πολλαπλές
αποτοξινώσεις.
Η εγκεφαλική διάχυση και τα μεταβολικά ελλείμματα μπορεί να μειώνονται
κατά τη διάρκεια των αρχικών μηνών της απόσυρσης του αλκοόλ, και η
βελτίωση μπορεί να συνεχιστεί κατά τη διάρκεια αρκετών ετών.
Η αντικοινωνική προσωπικότητα, ένας παράγοντας κινδύνου για να αναπτυχθεί
ο αλκοολισμός, αλλά όχι και η οικογενειακή ιστορία του αλκοολισμού,
συνδέθηκε με τα εντονότερα ογκομετρικά ελλείμματα στον όγκο του νευρικού
ιστού.
Σε διάφορες μελέτες, οι μειώσεις της μετωπιαίας φλοιώδους διάχυσης
και το μεταβολικό έλλειμμα, συνδέονται με μειωμένη απόδοση στις γνωστικές
δοκιμασίες που αφορούν το μετωπιαίο φλοιό.
Ομοίως, τα παρεγκεφαλιδικά μεταβολικά ελλείμματα συνδέονται με συμπεριφοριστικά
στοιχεία της παρεγκεφαλιδικής δυσλειτουργίας.
Τα βαθύτερα γνωστικά ελλείμματα που συνδέονται με τον αλκοολισμό είναι
οι διαταραχές της μνήμης εμφανιζόμενες από τη θρεπτική ανεπάρκεια,
όπως στο σύνδρομο Korsakoff, ή από την ηπατοτοξικότητα, όπως στην
ηπατική εγκεφαλοπάθεια. Αν και οι σοβαρότερες συνέπειες του αλκοολισμού
για τις γνωστικές λειτουργίες μπορούν να μην απεικονίζουν τα άμεσα
τοξικά αποτελέσματα του αλκοόλ στον εγκέφαλο, πολλοί ασθενείς εμφανίζουν
γνωστικό έλλειμμα, ανεξάρτητα αυτών των παραγόντων, γεγονός που απεικονίζει
τον συνδυασμένο αντίκτυπο της ηλικίας, της οικογενειακής ευπάθειας
για τον αλκοολισμό, τις προσαρμογές στα αποτελέσματα του αλκοόλ στον
εγκέφαλο, το βαθμό βλάβης του ήπατος, την παρουσία κατάθλιψης και
νευροτοξικότητας.
Η γνωστική λειτουργία κινδυνεύει περαιτέρω σε εκείνους τους ασθενείς
που συνεχίζουν να πίνουν.
Η οικογενειακή ευπάθεια στον αλκοολισμό και τα χαρακτηριστικά
αυτής της ευπάθειας, συνδέονται με τα γνωστικά ελλείμματα και το εκπαιδευτικό
επίπεδο. Αν και οι μειώσεις στην προσοχή, τον προγραμματισμό, την οπτικό-χωρική
εκμάθηση, και τον έλεγχο των ενορμήσεων έχουν περιγραφεί στα παιδιά
των αλκοολικών, αυτά τα συμπεράσματα δεν είναι καθολικά. Αυτά τα συμπεράσματα
μπορεί να αποδοθούν κατά ένα μεγάλο μέρος στα συνοδά γνωρίσματα,
όπως η αντικοινωνική προσωπικότητα.
Σύμφωνα με αυτήν την άποψη, ο οικογενειακός κίνδυνος για γνωστικά
ελλείμματα που συνδέονται με τον αλκοολισμό, αποδίδονται
ιδιαίτερα στην ανεπαρκή
πρόγνωση του γονέα στη θεραπεία αλκοολισμού, ένα χαρακτηριστικό του
αντικοινωνικού αλκοολισμού. Η οικογενειακή ιστορία
του αλκοολισμού εμφανίζεται να συνθέτει τις αρνητικές συνέπειες της
κοινωνικής κατανάλωσης στη γνωστική λειτουργία. Εντούτοις, τα παιδιά
αλκοολικών παρουσιάζουν λιγότερη εξασθένιση στην προσοχή και τη μνήμη
αναφορικά με τα άτομα με οικογενειακή ιστορία αλκοολισμού. Κατά συνέπεια
είναι δυνατό, οι γνωστικές απαντήσεις στο αλκοόλ να μπορούν
επίσης να συμβάλουν στον κίνδυνο για τη μετάβαση από την κοινωνική
κατανάλωση
στον αλκοολισμό.
Αν και τα γνωρίσματα που συνδέονται με την ευπάθεια στον αλκοολισμό,
συμβάλλουν στα γνωστικά ελλείμματα που εμφανίζονται στους αλκοολικούς,
δεν ευθύνονται για τα ελλείμματα στους ασθενείς. Οι αλκοολικοί
ασθενείς παρουσιάζουν πολλές διαταραχές στη γνωστική λειτουργία. Ελλείμματα
στο επίπεδο απόδοσης και αποδοτικότητας των λεκτικών δεξιοτήτων, ελλείμματα
μάθησης και μνήμης, ελλείμματα επίλυσης προβλημάτων και αφαιρετικής
λειτουργίας, και μείωση στις κινητικές, έχουν περιγραφεί. Τα γνωστικά
ελλείμματα μπορούν να απεικονίσουν εν μέρει το βαθμό νευροτοξικότητας
από τον αλκοολισμό. Παραδείγματος χάριν, οι νέοι σε ηλικία αλκοολικοί
ασθενείς, μπορεί να έχουν κανονικό μέγεθος εγκεφαλικής ουσίας στη μαγνητική
τομογραφία και κανονική γνωστική λειτουργία. Με τα επαναλαμβανόμενα
επεισόδια της απόσυρσης και της εκ νέου χρήσης του αλκοόλ και την πρόοδο
της ηλικίας, τα γνωστικά ελλείμματα γίνονται εντονότερα.
Η γνωστική λειτουργία βελτιώνεται κατά τη διάρκεια του αρχικού έτους
διακοπής του αλκοόλ, εντούτοις, οι βλάβες της γνωστικής λειτουργίας
δεν επανέρχονται με την ίδια ταχύτητα και η αποκατάσταση μπορεί να
είναι
μερική. Φτωχή
γνωστική λειτουργία στο χρόνο που η αρχίζει η θεραπεία απεξάρτησης
από το αλκοόλ, συσχετίζεται με βελτιωμένες προβλέψεις για το αποτέλεσμα
της θεραπείας. Η πρόοδος στην θεραπεία, μπορεί να απεικονιστεί
με τη βελτιωμένη γνωστική λειτουργία.
επάνω
|
