Αλκοολισμός
Η επίδραση του αλκοόλ στο GABA

Το "γ-αμινο-βουτυρικό οξύ" (gamma-amino-butyric acid) ή GABA είναι ένας ανασταλτικός νευροδιαβιβαστής, που εμποδίζει τα νευρικά κύτταρα του εγκεφάλου να πυροδοτούν ανεξέλεγκτα, μειώνοντας τη συχνότητα εκφορτίσεων, "χαλαρώνοντας" έτσι το σώμα και μειώνοντας το άγχος. Το ενδιαφέρον είναι ότι η παρασκευή του, εξαρτάται από το Γλουταμικό, μια και το GABA είναι προϊόν του μεταβολισμού του Γλουταμικού. Ο εγκέφαλος δηλαδή, ρυθμίζει σε ένα μεταβολικό κύκλο και τη διέγερση και την αναστολή των νευρικών κυττάρων του.

Οι υποδοχείς του GABA αποτελούν στόχους για την δράση του αλκοόλ, παράγοντας κατασταλτικά και υπνωτικά αποτελέσματα, που μοιάζουν με τη δράση φαρμάκων που διευκολύνουν τη λειτουργία των υποδοχέων GABA, ιδιαίτερα όπως οι βενζοδιαζεπίνες και τα βαρβιτουρικά. Η ομοιότητα μεταξύ των συμπεριφοριστικών (αγχολυτικών) αποτελεσμάτων των αγωνιστών του GABA και του αλκοόλ είναι ανάλογη της δόσης, με τη μέγιστη ομοιότητα μεταξύ αυτών των κατηγοριών φαρμάκων να παρατηρείται στις σχετικά χαμηλές δόσεις αλκοόλ.

Οι ενέργειες του αλκοόλ στους υποδοχείς GABAA ποικίλλουν ανά τις περιοχές του εγκεφάλου και μπορούν να αντανακλούν τη διαφορική έκφραση των υπομονάδων υποδοχέων GABAA. Αυτός ο υποδοχέας αποτελείται από πέντε υπομονάδες πού συνεργάζονται για να διαμορφώσουν ένα κανάλι ιόντων χλωρίου. Αρκετές γενετικές παραλλαγές και ισομερείς μορφές αυτών των υπομονάδων των υποδοχέων GABAA, έχουν απομονωθεί μέχρι σήμερα.

Η χρόνια χρήση αλκοόλ, προκαλεί αλλαγές στα επίπεδα των υπομονάδων των υποδοχέων GABAA, με αποτέλεσμα τη μειωμένη δυνατότητα του αλκοόλ να ενδυναμώσει την γκαμπα-εργική ροή χλωρίου, υποδηλωτική της ανάπτυξης της ανοχής στο αλκοόλ. Η υπερερεθιστότητα, οι συμπεριφορές φόβου και οι σπασμοί κατά τη διάρκεια της οξείας απόσυρσης του αλκοόλ, απεικονίζουν τις μειώσεις στη νευροδιαβίβαση των υποδοχέων GABAA.

Υπάρχει μεγάλη διαφορά στην λειτουργία των υποδοχέων GABAA, ανάμεσα σε αλκοολικούς και μη αλκοολικούς. Αυτή η διαφορά δεν εξομαλύνεται γρήγορα με τη διακοπή του αλκοόλ. Η παρατεταμένη μείωση της νευροδιαβίβασης των υποδοχέων GABAA, είναι κακό προγνωστικό για υποτροπή στη χρήση αλκοόλ. Τα παραπάνω ενισχύονται από την παρατήρηση ότι η φλουμαζενίλη (flumazenil), φάρμακο ανταγωνιστής (αντίδοτο) των βενζοδιαζεπινών, μπορεί να μειώσει τα συμπτώματα δηλητηρίασης από αλκοόλ (σε δόσεις μεγαλύτερες από τις απαιτούμενες για να αντιμετωπίσει τα αποτελέσματα δηλητηρίασης από βενζοδιαζεπίνες).

Τα αποτελέσματα ανταμοιβής του αλκοόλ και των βενζοδιαζεπινών στους ανθρώπους, μπορούν να αυξηθούν στα αγχώδη άτομα, τα οποία τείνουν να νοιώθουν εντονότερα τα αγχολυτικά αποτελέσματα αυτών των ουσιών.

Στην κλινική ψυχιατρική πράξη, τα παραπάνω σημαίνουν ότι ο ψυχίατρος πρέπει να έχει πάντα κατά νου:

1. την πιθανή συνύπαρξη εξάρτησης αλκοολισμού και βενζοδιαζεπινών,

2. την ανάπτυξη εξάρτησης σε βενζοδιαζεπίνες μετά ή κατά τη θεραπεία του αλκοολισμού,

3. την ανάπτυξη εξάρτησης στο αλκοόλ, μετά τη θεραπεία της εξάρτησης από βενζοδιαζεπίνες,

4. Τον συνυπολογισμό της Αγχώδους Διαταραχής και την ακριβή μέτρηση του άγχους στον αλκοολικό ασθενή,

5. η αγχολυτική αγωγή στην απεξάρτηση από το αλκοόλ πρέπει να γίνεται σε υψηλές δοσολογίες και για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Για τους παραπάνω λόγους πρέπει να αποφεύγεται ή να περιορίζεται στο ελάχιστο δυνατό, η χρήση βενζοδιαζεπινών κατά τη θεραπεία απεξάρτησης από το αλκοόλ. Παρόλο που είναι ένα ευρέως γνωστό φαινόμενο, δεν παύει να είναι και ένα συχνό λάθος!

Επιστροφή στο Μενού για τον Αλκοολισμό

επάνω